licht

Als ik buitenkijk, dan kan ik me beeldig voorstellen hoe fascinerend de invloed van het licht was
voor de impressionisten. Ik kijk en leg het vluchtig vast in een beeld dat eigenlijk niet van mij is.
Een vaststelling. Mijn eigen hand ontbreekt.

bo(i)s

blauw

Er verschijnt opnieuw blauw op het borduurlinnen.

verschil

Gisteren en vandaag. Een verschil in licht dat me bijna vleugels geeft.

meer kleur

Meer kleur buiten dat ik binnen kan halen. In kleine getallen. Wisselend. Om het grijs van buiten wat te verzachten. Onze zaterdag was meer rood, geel en zwart gekleurd. We moedigden het nationale herenvolleyteam aan te Kortrijk. Ze streefden ernaar de derde kwalificatieronde voor het WK te halen . Roemenië was sterk, maar de Belgen haalden het! Wat een sfeer. Mijn handen waren rood geklapt, de waaier bracht wat frisse wind. Dochterslief keken met een scheef oog of het nog binnen de perken viel. Ik heb genoten, laten we vooral dat niet vergeten.

architectuur 2

De eerste groep trok met het grondplan dat ze vorige week tekenden, naar de koer. Met stoepkrijt werd het op schaal uitvergroot, zodat we de ontworpen ruimtes 'echt' konden beleven. De tweede groep concentreerde zich op een keuze uit 5 werkwoorden: draaien, plooien, knippen, wikkelen en weven. De beperking was een vel papier. Geen lijm of plakband kon gebruikt worden. Er zijn meer verrassende resultaten, maar plots weigerde het fotoapparaat nog iets vast te leggen. Volgende week ongetwijfeld meer....

slaap als een reus

Dankzij de dromenvangers slapen we allen als een reus, als een roos.... Het kampeerbed werd de klas binnengehaald. Kinderen deden een nepslaapje. Er werd getekend. Geknipt. Gevormd met krant en wol. Slaap zoet.

bij vandaag

nat, denken, zacht, grijs, proberen

logeren

Afgelopen nacht mochten twee stoere rakkers voor het eerst logeren bij mamonneke. Het was zo aangenaam om zien hoe die twee broers elkaar aanmoedigen om 'leuke' dingen uit te proberen, hoe ze elkaar troosten, helpen. Bijzonder toch hoe tweelingen elkaar steeds ontmoeten.

architectuur

De aftrap voor de laatste weken kinderatelier in rechte lijn is genomen. Er staat een architectuurproject op het programma. Vandaag was het speels zoeken naar een grondplan. Nadenken over open en gesloten. De basis: ruitjespapier, draad van een bepaalde lengte die volledig benut moest worden en tien kopspeldjes.
Er is intens gewerkt.

bloemen

Een paar keer per jaar verandert ons huis in een kleine bloemenwinkel. Een vriend van de familie zit in het verenigingsleven en als er gezellig getafeld wordt, brengen die heren en dames bloemenpracht mee uit eigen tuin. Bij het opruimen verdwijnen die dan in de vuilnisbak.
Ondertussen weten ze dat ze er iemand heel veel plezier mee kunnen doen. Ik. Dan maak ik bloemenhoekjes in huis. Ik wou dat jullie het konden ruiken! Heerlijk als ik passeer.
Deze week hadden ze een extraatje (niet uit de tuin) voor de moeders voorzien. Een Gentse trots, de azalea. Er waren er enkele te veel....

gewoonte

Het is een dagelijkse en terugkerende gewoonte.Ik kijk door het zolderraam en speur naar veranderingen. In de lucht. Het groen. Het raam.

Tine!

Tine vierde feest! Wij deden samen de tafelversiering. Tegen de avond was er op geen enkele tafel nog een jelly bean te vinden, gelukkig zaten de nepvarianten in een glazen potje. De grote kinderen hadden opnieuw het plezier van plasticine ontdekt, maar tot groot verdriet van onze feesteling was ook haar 'zwartje' omgetoverd in een meerkoppig monster...

Voelden we afgelopen weekend spijtig genoeg ook hoe we allen omgetoverd worden in consumptiemonstertjes die moeten meegaan met de stroom. Voor het feest wou ik verschillende kleurige bloemen. Bij de bloemenzaak waar je per pakje kan kiezen en normaal gezien een overvloed aan keuze hebt, was er geen keuze. Enkel (wel gelukkig in een passende kleur) rozen en de laatste pak gerberia's. De winkel stond vol met opgemaakte boeketten en tientallen dezelfde stukjes. Ik was volgens de verkoopster de enige die een opmerking daarover maakte, andere klanten waren er heel blij mee.
Gisterenochtend werd ik voor moederdag verwend door dochterslief. Koffietje met tijdschrift op bed bij het wachten, een schitterend ontbijt aan een prachtig gedekte tafel. Het ontbijt was heerlijk! Ze hadden wel wat moeten improviseren.... Bij de plaatselijke bakker konden ze geen ontbijtkoeken meer kopen, hij had nagenoeg alles verwerkt in ontbijtpakketten die aan huis werden afgeleverd.
Dochterslief zijn creatief en ze hebben dat fantastisch opgelost. Ik heb mijn vingers erbij afgelikt.

wens

Eén maal heel hard blazen
en een wens doen.

Het lukte me (nog) niet.

twintig jaar

Het is lente. Mijn moeder voelt jaarlijks de drang om te ruimen. Een grote map kwam van tussen dozen met daarin werk van mij dat ik kort na mijn afstuderen maakte. Etsen, schetsen en aquarellen. Ertussen voorbereidende schetsen voor beelden bij het verhaal van Amor en Psyche, uit De gouden ezel van Apuleius. (Wat ik  nooit heb voltooid.) Het blijvend kijken naar tekeningen van meesters. Mijn muzikale zoektocht in geëtste lijnen en vlakken, dat zijn basis had bij de repetities van het toenmalige Nieuw Belgisch Kamerorkest (het jaar daarop overging in de beethovenacademie en ondertussen opgehouden is te bestaan).
Twintig jaar zit ertussen. Ik kijk ernaar met weemoed, een grimlachje, een ach en een oh. En de herinneringen komen één voor één bovendrijven.

buiten

Vroeg uit de veren voor een doordeweekse maandag. Mist over de velden. Een stukje cellosuite van
Bach bij Klara vergezelt ons bij het ontbijt. Open ramen en deuren (hier kan het gelukkig wel). Tijd maken voor wat buiten. Geniet.